Plastenici su savremeni oblici zaštićenog prostora.
Plastenici su po obliku i konstrukciji gotovo isti kao staklenici, ali je zbog manje mase plastike cela noseća konstrukcija lakša i na plićim temeljima (betonske stope). Krov može biti na jednu, kada se objekat postavlja uz zid zgrade, najbolje sa južne strane, ili dve vode ili je polukružan, a najnoviji oblikje gotski polukružan. Plastenici mogu biti sa drvenom konstrukcijom (trajnost 5-10 godina) najčešće proizvodne površine od 50—500 m2, zatim od metalne konstrukcije (trajnost 20-25 godina), a često se prave od aluminijumskih cevi.
Plastenici mogu biti pojedinačni, sa jednom lađom (jedinstvena površina) ili blok tipovi. Ređe su pneumatični, hangami tip, čiji se oblik održava pod vazdušnim pritiskom. Kod ovih plastenika na donjem mbu polietilenskog platna zalepi se polivinilhloridna cev napunjena vodom, i to čini stabilnu osnovu ovakvog plastenika. Veoma često hangami plastenici su visine 3 m, širine 6 m, dužine 50-60 m, odnosno zapremine 750 m
Blok tip plastenika nastaje spajanjem više pojedinačnih plastenika (širina 5-8 m, visina 3,5 m i dužina do 100 m) pri čemu su u unutrašnjem delu stubovi nosači na razmaku od 8 m. Blok tip plastenika je različitog oblika i veličine, ali je osnovna karakteristika težnja ka polukružnom obliku krova, odnosno tzv. gotskom obliku krova, većoj setvenoj površini, uz mogućnost optimalnog provetravanja (otvaranja na krovu, na bočnim i čeonim stranama) i sa što većom automatizacijom.
Tuneli mogu biti i pokretni (plastenici ređe) kada se nalaze na točkovima ili klizačima koji se vuku po podlozi – šinama. Prednost ovih (kotrljajućih) objekata je u tome što postoji mogućnost postepenog korišćenja slobodnih površina (u zavisnosti od klimatskih uslova).
Danas plastenici, posebno oni koji su prekriveni pločama ili specifičnim jednoslojnim ili višeslojnim folijama, sa ili bez vazdušnih jastučića, imaju i potpuno regulisane mikroklimatske uslove i predstavljaju najintenzivnije oblike zaštićenog prostora. Najčešće se po želji mogu montirati segmenti čija je osnovna dužina od 1 m – 2,5 m. Za razliku od specijalizovanih objekata za gajenje pojedinih vrsta, danas su visoki tuneli i plastenici univerzalni, što omogućuje gajenje (smenu) različitih biljnih vrsta. Čvrstinu tunelu i plasteniku daju pravilno postavljeni temelji, odnosno noseća konstrukcija i dobro zategnuta folija, uz položaj objekta u pravcu sever-jug ili severoistok-jugozapad.
Za pospešivanje rasta radiča i gajenje gljiva tuneli su prekriveni cmom PE folijom, a mikrokhmatski uslovi se regulišu ručno ili automatski.
Leje i niski tuneli su najčešće sopstvene konstrukcije proizvođača, a poluvisokih i visokih tunela, kao i pojedinačnih ili blok tipova plastenika, na tržištu ima veći broj domaćih i stranih modela. U zavisnosti od proizvodača nudi se samo noseća.